“Λογιστική” ή “πολιτική” υγείας;

Με εξαιρετική λύπη διαπιστώνεται καθημερινά πως, το μοναδικό πρόβλημα που διαρκώς παραμένει άλυτο στον χώρο της Υγείας αφορά στην ανεπάρκεια των πόρων που προορίζονται να καλύψουν τις δαπάνες που σχετίζονται με το σύνολο του πληθυσμού της χώρας.

Αντίθετα, χρονίζοντα ζητήματα, όπως του δυναμικού «Χάρτη Υγείας», της Πρόληψης και της Προαγωγής της Υγείας, πολύ πριν την αναγκαία πρόσβαση στις δομές του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, παραμένουν στο βάθος των ερμαρίων των αρμοδίων.

Το πόσοι π.χ. είναι οι φορείς Ηπατίτιδος ανά περιφέρεια και το αναγκαίο μέγεθος των μέσων για την αντιμετώπισή τους, σε τοπικό επίπεδο, ουδείς το γνωρίζει με ακρίβεια και την στιγμή που το χρειάζεται. Το πόσα παιδιά, ιδίως σε στρώματα κοινωνικά αποκλεισμένων για διάφορους λόγους ομάδων, δεν έχουν εμβολιασθεί για τα βασικά νοσήματα, όπως ορίζουν οι διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας, επίσης παραμένει μέχρι στιγμής άγνωστο. Χιλιάδες λαθροβιώντων αλλοδαπών, εγκλωβισμένοι στη χώρα, είναι ενδεχομένως φορείς –αν δεν νοσούν σε ήπια μορφή- από θεωρητικά εξαφανισμένες ασθένειες τις τελευταίες 10ετίες στην Ελλάδα. Ο κίνδυνος μετάδοσης ασθενειών και στον ημεδαπό πληθυσμό, δεδομένων και των απαράδεκτων συνθηκών διαβίωσης της πλειοψηφίας των προηγουμένων, είναι σημαντικός. Οι σχετικές αναφορές είναι χαρακτηριστικές.

Η ικανοποίηση από π.χ. την αύξηση της «προτίμησης» στις κρατικές δομές, δεν σημαίνει τίποτε, από την στιγμή που οι τελευταίες είναι οι μόνες που εξακολουθούν να παρέχουν υπηρεσίες και α΄βάθμιας περίθαλψης –αν και δεν θα έπρεπε- ενώ τα Πολυϊατρεία του πρώην Ι.Κ.Α. φθίνουν καθημερινά, όπως πληροφορούμαστε από έγκυρες πηγές.

΄Οσοι ιατροί έχουν ενταχθεί ως «gate keepers» στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. παραπονούνται για την μη έγκαιρη εξόφλησή τους, καλούμενοι να καταβάλλουν και φόρους για αμοιβές που θα εισπράξουν στο μέλλον. Ανάλογα είναι και τα μηνύματα από τον χώρο της ιδιωτικής περίθαλψης και των εργαστηριακών ιατρών.

΄Ηδη, η Ασφαλιστική Αγορά έχει αποδυθεί σε έναν αγώνα προσέλκυσης πελατείας μέσω των «καρτών υγείας», βασιζόμενη στην διογκούμενη ανασφάλεια των βαρύτατα φορολογουμένων και χαμηλότατα αμειβομένων εκατομμυρίων πολιτών για το μέλλον που αφορά στην ποσότητα και την ποιότητα των υγειονομικών τους παροχών, για τις οποίες «χαρατσώνονται» εις διπλούν (μέσω των εισφορών και της φορολογίας).

Το θέμα λοιπόν δεν είναι μόνον απλά «λογιστικό». Είναι πρωτίστως «Πολιτικό». Η περιβόητη «ισότητα» δεν έχει καμμιά αξία από την στιγμή που δεν υφίσταται στην πράξη. Ειδικά για τους εκτός Ε.Ο.Π.Υ.Υ. με δική τους επιλογή ευρισκόμενους, θα υπενθυμίσω το «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά», με την σχεδιαζόμενη κατάργηση της ίδιας είσπραξης των «κοινωνικών» πόρων και την ενδεχόμενη απαιτούμενη αύξηση της συμμετοχής τους στα έσοδα των φορέων τους.

Δημήτρης Ν.Πατσάκης