Οι ελλείψεις στο Νοσοκομείο Λιβαδειάς και οι ηθικοί αυτουργοί

Γράφει ο ΚΩΝ.ΝΟΣ ΠΛΙΑΚΟΣΤΑΜΟΣ
Επιμελητής Β'
Γενικός Χειρουργός Γενικού Νοσοκομείου Λιβαδειάς

Τα παρακάτω γεγονότα αφορούν όλους μας κι έλαβαν χώρα στις 01.30 στο χώρο των επειγόντων περιστατικών του Γενικού Νοσοκομείου Λιβαδειάς. Είχε ήδη προηγηθεί η διαπίστωση του θανάτου από πνιγμό, γνωστού και φίλου 45χρονου όταν έφτασε γυναίκα 51 ετών από το Καλαπόδι Φθιώτιδας αιτιώμενη αιμορραγία από τον κόλπο της (μητρορραγία). Το περιβάλλον της ιδιαίτερα ανήσυχο έδειξε από την αρχή ότι ήταν εκτός τόπου και χρόνου κι ότι δεν είχε καμία απολύτως διάθεση να σεβαστεί το χώρο του νοσοκομείου. Την ίδια ώρα έφθασαν στον χώρο των ΤΕΠ κι άλλα δύο περιστατικά. Μία
τρόφιμος φυλακών που είχε καταπιεί ξένα σώματα (μπαταρία, κλειδί) αλλά κι άλλος άντρας με εμφανώς σοβαρή παθολογία που σφάδαζε από τους πόνους. Το περιβάλλον της 51χρονης είχε αποφασίσει να κλέψει την παράσταση διεκδικώντας βραβείο αήθους κι ασεβούς χαρακτήρα. Ακόμη κι η κατάσταση της γυναίκας που συνόδευαν δεν δικαιολογούσε την απρεπή συμπεριφορά που επέδειξαν από την αρχή μάλιστα. Το πρόβλημα της απαιτούσε αντιμετώπιση από γυναικολόγο που δεν εφημέρευε όπως δεν εφημέρευε κι αναισθησιολόγος, ακτινολόγος όπως κι άλλες ειδικότητες. Στο άκουσμα της μη εφημερίας γυναικολόγου ζήτησαν με αυστηρά επιτακτικό τρόπο τη μεταφορά με ασθενοφόρο στην Αθήνα. Τους εξήγησα ότι χωρίς να εξετάσω και τα δύο περιστατικά για να κρίνω ποιο έχει προτεραιότητα αυτό ήταν αδύνατο να συμβεί. Ξεκίνησαν άμεσα οι γνωστές απειλές με τηλεοπτικά κανάλια και εισαγγελείς ενώ εισήλθαν στο ιατρείο τουλάχιστον έξι άτομα με άγριες διαθέσεις. Το περιβάλλον του άλλου και πολύ σοβαρότερου όπως και αποδείχτηκε περιστατικού από τη Λιβαδειά, επιδεικνύοντας παροιμιώδη αυτοσυγκράτηση και κατανόηση στα σκηνικά που εξελίσσονταν περίμενε την ενημέρωση για την κατάσταση του ανθρώπου τους. Οι αντεγκλήσεις συνεχίζονταν για ώρα προσπαθώντας να τους εξηγήσω ότι μεταξύ δύο περιστατικών προτεραιότητα μεταφοράς έχει το σοβαρότερο περιστατικό κι όχι αυτό του οποίου το περιβάλλον κάνει την περισσότερη φασαρία κι αναστατώνει το νοσοκομείο. Η επικοινωνία μαζί τους φάνταζε αδύνατη και τηλεφώνησα στο εφημερεύον νοσοκομείο ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ μιλώντας με επίκουρο καθηγητή μαιευτικής γυναικολογίας μπροστά στο έκμανες περιβάλλον, για να εισπράξω την άρνηση της διακομιδής κι από αυτόν. Ο συνάδελφος αρνήθηκε τη διακομιδή προτάσσοντας αντικειμενικά επιστημονικά κριτήρια. . Ούτε και τότε το περιβάλλον όμως πειθόταν, συνέχιζε τη φασαρία με αμείωτο ρυθμό πιστεύοντας ότι δεν κατέβαλα τις δέουσες προσπάθειες για την αντιμετώπιση της 51χρονης γυναίκας που συνόδευαν. Όσο για τον άλλο άντρα που σαφώς χρειαζόταν περισσότερο τη συνδρομή μου μετά τη χρήση παυσίπονων είχε ηρεμήσει κι ανάμενε τ’ αποτελέσματα των εξετάσεων του. Αν και πολύ σοβαρότερη η κατάστασή του, έπασχε τελικώς από οξεία παγκρεατίτιδα, δεν χρειάστηκε προς το παρόν διακομιδή και μεταφέρθηκε προς νοσηλεία σε θάλαμο. Η γυναίκα με το απαράδεκτο περιβάλλον αν και παρουσίαζε αιμορραγία ήταν απολύτως σταθερή αιμοδυναμικά, δεν ενέπνεε κάποια ανησυχία αλλά έπρεπε σαφώς να εκτιμηθεί από γυναικολόγο που στο νοσοκομείο της Λιβαδειάς θα συνέβαινε την Τρίτη. Το πρωί της Δευτέρας το πανηγύρι συνεχίστηκε επίσης με απειλές του περιβάλλοντος αντίληψη συμπεριφοράς που από καιρό καλλιέργησαν εκπομπές-τηλεδίκες γνωστών παροπλισμένων ευτυχώς πια δημοσιογράφων.
Συμπεράσματα:
Αν και τελικώς δεν χρειάστηκε διακομιδή κανενός περιστατικού, συμβαίνει πολλές φορές να χρειάζονται την ίδια στιγμή διακομιδή δύο ή και τρία περιστατικά. Φανταστείτε τι θα γινόταν αν η επιθετική συμπεριφορά της 51χρονης γυναίκας επηρέαζε την κρίση του γιατρού που διαπραγματεύεται τη διακομιδή. Συνήθως τέτοιες συμπεριφορές αναπτύσσουν περιβάλλοντα χαμηλού νοητικού επιπέδου κι από συγκεκριμένες περιοχές της Βοιωτίας. Ας μου επιτραπούν τέτοιες γενικεύσεις που μόνο αυθαίρετα δεν διατυπώνονται.
Δεν υπάρχει καμία απολύτως προστασία στο χώρο του νοσοκομείου από ανθρώπους που έρχονται κι εκτονώνουν κάθε αρχέγονο ένστικτο τους. Ιδίως οι γιατροί και οι νοσηλευτές που δουλεύουν κάτω από απαράδεκτες συνθήκες αλλά και οι παρευρισκόμενοι ασθενείς και συνοδοί υφίστανται πίεση από άτομα που πιστεύουν ότι με την εκδήλωση τραμπουκισμού θα πετύχουν κάτι που εκείνοι νομίζουν σωστό έστω κι αν αυτό αντίκειται στο κοινό όφελος.
Υπάρχουν ακόμη κάποιοι που πιστεύουν ότι η γρήγορη μετάβαση του ασθενούς σε τριτοβάθμιο νοσοκομείο της Αθήνας είναι ευθέως ανάλογη και με την ασφάλεια του. Πλέον ας καταστεί σε όλους σαφές ότι κανένα περιστατικό δεν μετακινείται σε τριτοβάθμιο νοσοκομείο εάν προηγουμένως δεν διευκρινιστεί και προσεγγιστεί η παθολογία του, αυτή δεν γνωστοποιηθεί στο νοσοκομείο που θα υποδεχτεί το περιστατικό και δεν γίνει σαφές ότι μπορεί ν’ αντιμετωπιστεί. Η ασφάλεια και η επιτυχής έκβαση του περιστατικού που θα διακομιστεί έχει να κάνει κυρίως με χειρισμούς που συμβαίνουν την πρώτη ώρα όπως και με την αναγνώριση των ειδικοτήτων που πρέπει να εμπλακούν.
Να γνωρίζετε ότι κάθε νοσοκομείο δευτεροβάθμιου χαρακτήρα όπως αυτό της Λιβαδειάς πρέπει να στελεχώνεται από συγκεκριμένες ειδικότητες ιατρών όλες τις ημέρες του μήνα. Αυτές είναι του γενικού χειρουργού, του αναισθησιολόγου, του καρδιολόγου, του παιδιάτρου και του ακτινολόγου. Αυτό όπως θα έχετε διαπιστώσει όλοι εσείς που κάποτε αναζητήσατε την τύχη της υγεία σας στο νοσοκομείο της πόλης σας, δεν συμβαίνει κατά παράλογα μάλιστα εγκληματικό τρόπο. Υπάρχουν μέρες του μήνα κι αυτές έχουν να κάνουν με εορταστικές αργίες, τριήμερα και τετραήμερα που η πληρότητα στελέχωσης με τις πιο πάνω ειδικότητες υποβαθμίζει το νοσοκομείο σε κέντρο υγείας ή και περιφερειακό αγροτικό ιατρείο. Δεν έχουμε γιατρούς κι αναζητούμε ασθενοφόρα. Όμως ούτε κι απ’ αυτά έχουμε. Κι έχει φανεί πολλές φορές και με τραγικό τρόπο αυτό ως γεγονός.
Δεν είναι δυνατόν να μην επιβάλλεται από την προϊστάμενη υγειονομική αρχή ένα τουλάχιστον νοσοκομείο να παρέχει ολοκληρωμένες υπηρεσίες στο νομό Βοιωτίας. Η αρχή αυτή είναι πολιτικά διορισμένη έχει συγκεκριμένο τρόπο που ασκεί διοίκηση και κάθε τέτοια απόφαση θα τη ζημίωνε πολιτικά. Το αν χάνονται ανθρώπινες ζωές ποσώς την ενδιαφέρει. Ψήφοι να μην χάνονται. Είναι πιο σημαντικές και πιο δυσεύρετες στο αρνητικό για τους πολιτικούς κλίμα της εποχής.
Όταν έρχεστε στο νοσοκομείο κουβαλάτε μαζί με την επιθυμία σας να γίνεται καλά εσείς κι οι άνθρωποί σας το ήθος σας και το επίπεδό σας. Δυστυχώς είναι χώρος που πολύ εύκολα ο καθένας καταθέτει την αγανάκτησή του, την άρνησή του και την απογοήτευσή του για ό,τι συμβαίνει στην καθημερινότητά του. Οι Σαμαράς, Τσίπρας, Βενιζέλος, Κουβέλης και λοιπές συνεργαζόμενες για το κακό όλων μας δυνάμεις, έχουν χώρο αντίστασης τις πλατείες, τις διαδηλώσεις, τις πορείες και τα κανάλια και χρόνο αντίκρουσης τις εκλογές. Σε καμία περίπτωση το νοσοκομείο της πόλης μας τη στιγμή μάλιστα που προσπαθεί ο κάθε ξενυχτισμένος κι απλήρωτος γιατρός-νοσηλευτής να πράξει το αυτονόητο.
Επειδή όλοι σας επικαλείστε λίγο ή πολύ προσωπικές γνωριμίες για να κάνετε και με κουτοπόνηρο τρόπο μάλιστα τη δουλειά σας, κατανοείστε επιτέλους ότι ούτε αφελείς είμαστε ούτε είστε οι μόνοι που μας χαιρετάτε εγκάρδια καταφεύγοντας σε λεκτικές υπερβολές. Έχω βιώσει υποκριτική συμπεριφορά άπειρες φορές από συμμαθητές, γνωστούς και παιδικούς φίλους. Ένα είναι το κριτήριο προώθησης κάθε περιστατικού και μη βιαστείτε ν’ απαντήσετε ‘’το φακελάκι’’. Ελάτε να το διαπιστώσετε. Αν έχετε διαφορετική άποψη καταγγείλτε το. Επωνύμως.
Στις εκλογές που ελπίζω να έρθουν σύντομα να ψηφίσετε με γνώμονα το μέλλον των παιδιών σας που προς το παρόν διαφαίνεται κατάμαυρο αλλά και την καθημερινότητά σας που προς το παρόν είναι επιεικώς θλιβερή. Δεν σας φταίνε οι εργαζόμενοι στο νοσοκομείο Λιβαδειάς εάν οι πολύ απαραίτητοι νοσηλευτές έγιναν πολιτικές ψηφοθηρικές θέσεις στην ΕΡΤ. Δε φταίει ο κάθε χειρουργός που εφημερεύει χωρίς αναισθησιολόγο και ακτινολόγο και παλεύει μέσα στη νύχτα με ό,τι μπορεί όταν οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ απλά έπαιρναν μισθό χωρίς να πηγαίνουν καν στη δουλειά τους. Δεν φταίμε εμείς που τέτοιες κραυγαλέες περιπτώσεις νοσηρής έκφρασης του πολιτικού συστήματος όπως είναι η ΕΡΤ χρησιμοποιούνται ακόμη και τώρα από τις δήθεν αριστερές δυνάμεις ως αντιπολιτευτικό μέσο.
Την επόμενη φορά που θα χρειαστείτε τις υπηρεσίες του νοσοκομείου Λιβαδειάς απλά σκεφτείτε αυτούς που ψηφίσατε. Είστε απολύτως συνένοχοι για την κάθε δυσλειτουργία του και για την κάθε έλλειψη του. Τώρα και μετά απ’ όλ’ αυτά, συμπεριφορά ‘’μωράς παρθένος’’ δεν είναι αποδεκτή από κανέναν. Πόσο μάλλον τσαμπουκάδες και νταηλίκια όπως των εκ Καλαποδίου ορμώμενων συνοδών το βράδυ της 23.6.2013.
Ένα είναι το σίγουρο. Θα έχετε τους πολιτικούς και το νοσοκομείο που σας αξίζει!