Για άλλη μια φορά στη Λιβαδειά συναντήθηκαν οι φορείς για το θέμα της
υποβάθμισης του νοσοκομείου ζητώντας αναβάθμιση και χρηματοδότηση
προκειμένου να διασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία του και η παροχή
ποιοτικών υπηρεσιών Υγείας για όλους.
Το θέμα της απαξίωσης του νοσοκομείου είναι γνωστό εδώ και χρόνια
όπως είναι γνωστό ότι η λειτουργία του οφείλεται στους γιατρούς και το
υπόλοιπο προσωπικό που καταβάλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες.Γνωστές ακόμα είναι οι ελλείψεις σε προσωπικό, σε εξοπλισμό και σε χρηματοδότηση και κοινή η διαπίστωση ότι χωρίς αγώνα δεν γίνεται τίποτα.
Ωστόσο μέχρι στιγμής αυτό που βλέπει ο καθ΄ ένας είναι «όλο λάδι και από τηγανίτα τίποτα».
Έχουν φτιαχτεί επιτροπές, γίνονται συζητήσεις που πλέον τείνουν να πάρουν την μορφή «φιλολογικών», σε κάθε συνάντηση ακούγονται τα ίδια πράγματα και οι συμμετοχές μειώνονται ενώ δίνεται έμφαση στις συναντήσεις με τους εκάστοτε υπουργούς. Λες και οι υπουργοί εφαρμόζουν δική τους πολιτική.
Η αλήθεια όμως είναι πως η πολιτική που εφαρμόζεται είναι αυτή της συγκυβέρνησης της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ και ο ρόλος του κάθε υπουργού περιορίζεται σε αυτόν του υπεύθυνου για την υλοποίηση της συγκεκριμένης πολιτικής.
Μιας πολιτικής που καθημερινά υποβαθμίζει το επίπεδο της Υγείας.
Μιας πολιτικής που ο απλός πολίτης βιώνει στην χειρότερή της μορφή περισσότερο από κάθε άλλον στον οποίο με την αδράνειά του έχει αναθέσει την προάσπιση των δικαιωμάτων του. Ο πολίτης που επιλέγει το δημόσιο νοσοκομείο, ο πολίτης που δεν έχει χρήματα να απευθυνθεί αλλού.
Το θέμα «πουλάει» και αποτελεί βήμα για άσκηση πολιτικής στις διάφορες μορφές της.
Στο πλαίσιο αυτό κινήθηκε και η πρόσφατη σύσκεψη στο συνεδριακό κέντρο «Χ. Παλαιολόγος» στη Λιβαδειά χωρίς ωστόσο να λείψουν και εκείνοι (ελάχιστοι) που έθεσαν το δάχτυλο επί των τύπον των ήλων.
Εντύπωση (αρνητική) προκάλεσε επίσης ότι ορισμένοι επανέφεραν άμεσα ή έμμεσα τοπικισμούς του τύπου Λιβαδειά ή Θήβα. Κάτι που είναι επικίνδυνο όχι μόνο για την συνοχή της τοπικής κοινωνίας (που η Βοιωτία στο παρελθόν έχει πληρώσει ακριβά και συνεχίζει να πληρώνει) αλλά και επί της ουσίας.
Κανείς δεν μπορεί να διασφαλίσει πως αν στελεχωθεί το νοσοκομείο της Λιβαδειάς και παραμείνει σε άλλο ρόλο της Θήβας δεν θα έρθει αργότερα και η σειρά της Λιβαδειάς. Δεν πάει μάλιστα πολύς καιρός από τότε που είδε το φως της δημοσιότητας η πρόθεση μεταφοράς των σοβαρών περιστατικών από τη Λιβαδειά όχι στην Αθήνα αλλά στην… Κόρινθο και στη Λαμία ή την… Λάρισα, αν φυσικά ένας για παράδειγμα καρδιοπαθής θα μπορούσε να αντέξει μέχρι εκεί.
Και φυσικά κανείς δεν υπογράφει συμφωνητικό για το πότε και σε ποια περιοχή θα αρρωστήσει…
Παράλληλα από κάποιους επιχειρήθηκε εμμέσως πλειν σαφώς η μεταφορά των ευθυνών από την συγκυβέρνηση Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ (για την κατάσταση του νοσοκομείου με τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και την ανεπαρκή χρηματοδότηση) στην… αντιπολίτευση και πιο συγκεκριμένα στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στα Τοπικά Μέσα Ενημέρωσης στα οποία μάλιστα γίνονται και υποδείξεις για το πώς θα χειριστούν το θέμα.
«Αυτό που ακούσαμε σήμερα είναι ότι και για τη κατάσταση του νοσοκομείου φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ, μόνο για τις εκρήξεις στο ηλιακό μας σύστημα δεν μας έχουν πει ακόμα», ήταν η «ατάκα» του βουλευτή Βοιωτίας Γιάννη Σταθά που σήκωσε το «γάντι» και απάντησε στην πρόκληση.
Από τα ΜΜΕ όμως καμία απάντηση. Ίσως και να μη χρειάζεται δεδομένου πως ούτε διορίζουν γιατρούς ούτε στην κυβέρνηση που επιβάλλεται να εξασφαλίσει πόρους για την Υγεία συμμετέχουν.
Υποχρέωσή τους είναι να αναδεικνύουν τις αγωνίες της κοινωνίας όπως υποχρέωση της κάθε κυβέρνησης είναι εκτός από τα χρέη και τα κάθε λογής «γραμμάτια» να ασχοληθεί και με το μεγάλο της χρέος απέναντι στο λαό που δεν επαιτεί αλλά διεκδικεί το αυτονόητο, το δικαίωμα στην Υγεία κάτι άλλωστε που το έχει πληρώσει και το πληρώνει και μάλιστα με τόκους…
Το συμπέρασμα τέλος που μπορεί να εξαχθεί από την σύσκεψη είναι ότι αν δεν σταματήσει η κωλυσιεργία με σύσταση επιτροπών και κόντρα επιτροπών, με συζητήσεις επί συζητήσεων, με βαρύγδουπες ομιλίες και μεγάλα λόγια, με υποσχέσεις και με «βόλτες» στον κ. Υπουργό (α!!! τι ωραία είδαμε τον Βορίδη από κοντά) και άλλα τέτοια το αποτέλεσμα θα είναι μοιραίο. Ή διεκδίκηση με αξιώσεις ή ο καθ΄ ένας ας αναλάβει τις ευθύνες του, όχι απέναντι στον πολίτη αλλά απέναντι στον συνάνθρωπό του, απέναντι στον πάσχοντα που ο οποιοσδήποτε κάποια στιγμή μπορεί να βρεθεί στην θέση του. Εδώ εξαιρέσεις δεν υπάρχουν…
http://viotianet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου